ការជួបប្រទះរបស់លោកKenneth Arnold នៅឆ្នាំ១៩៤៧: នៅរដ្ឋវ៉ាស៊ីនតោន សហរដ្ឋអាមេរិកនាម៉ោង៣រសៀល លោក
Kenneth Arnold គឺជាអ្នកបើកបរយន្តហោះ
ឯកជននិងជាអ្នកលក់ដូរឧបករណ៍ពន្លត់
អគ្គីភ័យម្នាក់នៅIdoha កំពុងបើកបរយន្ត
ហោះលើជ្រលងភ្នំស្វែងរកបំណែកយន្ត
ហោះធ្លាក់ម៉ាកC-46 ដែលអាចបានទទួល
រង្វាន់៥០០០ដុល្លា។ គាត់មិនបានរកឃើញ
បំណែកយន្តហោះដែលធ្លាក់នោះទេ ប៉ុន្តែ
បែរជាប្រទះឃើញពន្លឺភ្លើងភ្លឺចិញ្ចាចដែល
ចេញពីវត្ថុចម្លែក៩ដែលហោះឆ្ពោះទៅទិស
ខាងត្បូងទៅរកភ្នំRainer ។
គាត់បានគណនាល្បឿនវត្ថុនោះឃើញថាវាមានល្បឿនលឿនដល់ទៅ១៧០០ម៉ាយក្នុង១ម៉ោងដែលជាល្បឿនមួយមិនអាចមានបានឡើយនាសម័យនោះ។ វត្ថុដែលធំជាងគេមានរាងដូចជាចំណិត លោកខែឯវត្ថុ៨ផ្សេងទៀតមានរាងសំប៉ែតដូចជាថាស។ វត្ថុទាំង៩នោះហោះតម្រៀប គ្នា មានប្រវែង
ប្រហែល៥ម៉ាយហើយរលាយបាត់យ៉ាងឆាប់រហ័ស។ ចាប់ពីពេលផ្សាយដំណឹងនោះមកសករាជ
នៃវត្ថុហោះហើរដែលមិនអាចកំណត់បានក៏ចាប់ផ្តើមឡើង គឺជាសម័យកាលនៃ «ថាសហោះ»។
ការសិក្សាស្រាវជ្រាវនិងការពិភាក្សាគ្នាអំពីUFO គឺមិនបានពេញលក្ខណៈនៅឡើយទេនៅពេលនោះ គេត្រូវការសិក្សាស្រាវបន្ថែមក្នុងរយៈពេលយូរអង្វែងតទៅទៀត។
មានពត៌មានមួយបានចេញផ្សាយ ទូទាំងពិភពលោកថាគេបានរកឃើញបំណែករបស់UFO ដែល ធ្លាក់មកលើផែនដី ដូច្នេះអ្នកស្រាវជ្រាវរងចាំភស្តុតាងជាក់លាក់បន្ថែមទៀតដើម្បីបញ្ជាក់ការ ពិតថាពិតជាមានមនុស្សមក ពីភពក្រៅ
មែន។ ពីពេលដំបូង កងទ័ពអាកាសអាមេរិកបានផ្សព្វផ្សាយពត៌មាន ថាពួកគេបានកាន់កាប់បំណែកUFO នោះ ប៉ុន្តែក្រោយមក(ប្រហែលជាដើម្បីលាក់អាថ៌កំបាំងនេះដោយខ្លាចពិភពលោកមានការភ្ញាក់ផ្អើល) កងទ័ពអាកាសក៏បានបដិសេធពត៌មាននេះដោយនិយាយជំនួសវិញថាវាគ្រាន់តែជាបំណែក នៃបាឡុងហោះតែប៉ុណ្ណោះ។ (នៅមានត)
អត្ថបទៈ KSN Team, Ref: News Realities
