អ្នកវិទ្យាសាស្ត្រនៅសកលវិទ្យាល័យOhio នៃសហរដ្ឋអាមេរិកបានចុះផ្សាយនៅក្នុងទស្សនាវត្តី The National Academy of Sciences ថា«ទីកន្លែងការងារដែលពោរពេញទៅ ដោយ ភាពតានតឹង(Stress) នឹងបណ្តាលឱ្យមានការប្រែប្រួលប្រព័ន្ធការពាររាងកាយយ៉ាងខ្លាំង ហើយវាធ្វើឱ្យប៉ះពាល់ដល់សុខភាពរបស់អ្នកធ្វើការនោះ» ។ ការសិក្សារបស់លោក John Sheridan បានបង្ហាញថាទោះបីជាផ្នែកសុខភាពរវាងផ្លូវចិត្តនិងរាង កាយមានទំនាក់ទំនងគ្នាយ៉ាងជិតស្និទ្ធក៏
ដោយក៏ប៉ុន្តែ យន្តការខាងក្នុងនៃទំនាក់ ទំនងរបស់វាមិនទាន់អាចពន្យល់បាននៅ ឡើយទេ ។ នៅក្នុងការសិក្សាថ្មីមួយទៀតរបស់លោក John Sheridan គាត់បានផ្តោតទៅលើទំនាក់ទំនងរវាង Stress និងការបរាជ័យនៅក្នុងការងារឫុសង្គម ហើយវាប៉ះពាល់ខួរក្បាលយ៉ាងដូចម្តេច? និងប៉ះពាល់សុខភាពយ៉ាងដូចម្តេច? ។
នៅក្នុងការសិក្សារបស់លោក Sheridan សត្វកណ្តុរត្រូវបានគេរំញោចវាអោយមានStress ជាញឹកញាប់ដែលមានភាពស្រដៀងគ្នានឹងជីវិតរស់នៅរបស់មនុស្សដែលទទួលរងនូវStress ស្ទើររៀងរាល់ថ្ងៃដែរ ។ ក្នុងការ ពិសោធន៍នោះគាត់បានដាក់សត្វកណ្តុរឈ្មោលដ៏ខ្លាំងមួយចូលទៅក្នុងហ្វូងកណ្តុរឯទៀតរយៈពេល២ម៉ោងក្នុង១ថ្ងៃ សត្វកណ្តុរដែលខ្លាំងជាងគេនោះតែងតែខាំសត្វកណ្តុរផ្សេងទៀតជារឿយៗ ធ្វើឱ្យវាមានការភ័យ ខ្លាចយ៉ាងខ្លាំង ។ ក្រុមអ្នកពិសោធន៍បានធ្វើការប្រៀបធៀបកោសិកាគ្រាប់ឈាមរបស់សត្វកណ្តុរដែលមានការភ័យខ្លាច នឹងសត្វកណ្តុរធម្មតា គេបានឃើញថាសត្វកណ្តុរដែលមានStress បានបង្កើនចំនួនគោលិកា ស ដែលប្រឆាំងមេរោគ៤ដងនៅក្នុងឈាមនិងនៅក្នុងលំពែងរបស់វា ។ ជាទូទៅគោលិកាសត្រូវបាន បង្កើន ចំនួននៅពេលមានការរាតត្បាតរបស់មេរោគចូលក្នុងរាងកាយឫុការរលាក ដើម្បីជួយការពាររាងកាយ ទប់ ទល់នឺងមេរោគនោះ ។ ប៉ុន្តែនៅពេលដែលមេរោគមានចំនួនច្រើនពេកឫុគ្មានការព្យាបាលជាជំនួយ លក្ខ ខ័ណ្ឌនេះនឹងនាំឱ្យមានការប្រឈមមុខទៅនឹងជំងឺបេះដូងនិងសរសៃឈាម ជំងឺទឹកនោមផ្អែម ភាពធាត់ លើសទម្ងន់ និងភាពមិនប្រក្រតីនៃមុខងារដទៃទៀត ។
ការសិក្សានេះបញ្ជាក់ឱ្យឃើញថាផលប៉ះពាល់ដ៏ធ្ងន់ធ្ងរដល់សុខភាពនេះគឺកើតមានចំពោះតែការទទួលStress ជាប្រចាំតែប៉ុណ្ណោះ ព្រោះក្នុងការពិសោធន៍នេះអ្នកពិសោធន៍មិនបានប្រើប្រាស់បាក់តេរីឫុវីរុសឡើយ ។លោកSheridan បាននិយាយថារបកគំហើញនៅក្នុងការសិក្សានេះអាចយកមកអនុវត្តបានចំពោះមនុស្ស។ គាត់បានពន្យល់ថា«Stress អាចធ្វើឱ្យប៉ះពាល់ដល់ខួរឆ្អឹងខ្នងចំពោះកណ្តុរ និងមនុស្ស ដោយវាធ្វើឱ្យមាន ការ រលាក តាមរយៈការបង្កើនគ្រាប់ឈាមដ៏ច្រើនហួសប្រមាណ ។ ផលប្រយោជន៍នៃការសិក្សានេះគឺ ចង់ បញ្ជាក់ថាប្រសិនបើអ្នកធ្វើការជាមួយនឹងចៅហ្វាយនាយដ៏អាក្រក់ម្នាក់ក្នុងរយៈពេលដ៏យូរអង្វែង អ្នកប្រាកដជានឹងជួបបញ្ហាការចុះខ្សោយនៃប្រព័ន្ធការពាររាងកាយ ។
អត្ថបទ: KSN Team, Ref: Science A GOGO
ដោយក៏ប៉ុន្តែ យន្តការខាងក្នុងនៃទំនាក់ ទំនងរបស់វាមិនទាន់អាចពន្យល់បាននៅ ឡើយទេ ។ នៅក្នុងការសិក្សាថ្មីមួយទៀតរបស់លោក John Sheridan គាត់បានផ្តោតទៅលើទំនាក់ទំនងរវាង Stress និងការបរាជ័យនៅក្នុងការងារឫុសង្គម ហើយវាប៉ះពាល់ខួរក្បាលយ៉ាងដូចម្តេច? និងប៉ះពាល់សុខភាពយ៉ាងដូចម្តេច? ។
នៅក្នុងការសិក្សារបស់លោក Sheridan សត្វកណ្តុរត្រូវបានគេរំញោចវាអោយមានStress ជាញឹកញាប់ដែលមានភាពស្រដៀងគ្នានឹងជីវិតរស់នៅរបស់មនុស្សដែលទទួលរងនូវStress ស្ទើររៀងរាល់ថ្ងៃដែរ ។ ក្នុងការ ពិសោធន៍នោះគាត់បានដាក់សត្វកណ្តុរឈ្មោលដ៏ខ្លាំងមួយចូលទៅក្នុងហ្វូងកណ្តុរឯទៀតរយៈពេល២ម៉ោងក្នុង១ថ្ងៃ សត្វកណ្តុរដែលខ្លាំងជាងគេនោះតែងតែខាំសត្វកណ្តុរផ្សេងទៀតជារឿយៗ ធ្វើឱ្យវាមានការភ័យ ខ្លាចយ៉ាងខ្លាំង ។ ក្រុមអ្នកពិសោធន៍បានធ្វើការប្រៀបធៀបកោសិកាគ្រាប់ឈាមរបស់សត្វកណ្តុរដែលមានការភ័យខ្លាច នឹងសត្វកណ្តុរធម្មតា គេបានឃើញថាសត្វកណ្តុរដែលមានStress បានបង្កើនចំនួនគោលិកា ស ដែលប្រឆាំងមេរោគ៤ដងនៅក្នុងឈាមនិងនៅក្នុងលំពែងរបស់វា ។ ជាទូទៅគោលិកាសត្រូវបាន បង្កើន ចំនួននៅពេលមានការរាតត្បាតរបស់មេរោគចូលក្នុងរាងកាយឫុការរលាក ដើម្បីជួយការពាររាងកាយ ទប់ ទល់នឺងមេរោគនោះ ។ ប៉ុន្តែនៅពេលដែលមេរោគមានចំនួនច្រើនពេកឫុគ្មានការព្យាបាលជាជំនួយ លក្ខ ខ័ណ្ឌនេះនឹងនាំឱ្យមានការប្រឈមមុខទៅនឹងជំងឺបេះដូងនិងសរសៃឈាម ជំងឺទឹកនោមផ្អែម ភាពធាត់ លើសទម្ងន់ និងភាពមិនប្រក្រតីនៃមុខងារដទៃទៀត ។
ការសិក្សានេះបញ្ជាក់ឱ្យឃើញថាផលប៉ះពាល់ដ៏ធ្ងន់ធ្ងរដល់សុខភាពនេះគឺកើតមានចំពោះតែការទទួលStress ជាប្រចាំតែប៉ុណ្ណោះ ព្រោះក្នុងការពិសោធន៍នេះអ្នកពិសោធន៍មិនបានប្រើប្រាស់បាក់តេរីឫុវីរុសឡើយ ។លោកSheridan បាននិយាយថារបកគំហើញនៅក្នុងការសិក្សានេះអាចយកមកអនុវត្តបានចំពោះមនុស្ស។ គាត់បានពន្យល់ថា«Stress អាចធ្វើឱ្យប៉ះពាល់ដល់ខួរឆ្អឹងខ្នងចំពោះកណ្តុរ និងមនុស្ស ដោយវាធ្វើឱ្យមាន ការ រលាក តាមរយៈការបង្កើនគ្រាប់ឈាមដ៏ច្រើនហួសប្រមាណ ។ ផលប្រយោជន៍នៃការសិក្សានេះគឺ ចង់ បញ្ជាក់ថាប្រសិនបើអ្នកធ្វើការជាមួយនឹងចៅហ្វាយនាយដ៏អាក្រក់ម្នាក់ក្នុងរយៈពេលដ៏យូរអង្វែង អ្នកប្រាកដជានឹងជួបបញ្ហាការចុះខ្សោយនៃប្រព័ន្ធការពាររាងកាយ ។
អត្ថបទ: KSN Team, Ref: Science A GOGO
